Η αισθητική του σήμερα ,

είναι η ηθική του αύριο.

Φ.Νίτσε

http://www.youtube.com/watch?v=VmK-ukwTfUA&feature=related

DUNA jam 2009 Colour Haze - Tempel

Η σημασία του προτάγματος της αυτονομίας και της άμεσης δημοκρατίας

Η καστοριαδική έννοια της αυτονομίας που έχει επανέλθει στο προσκήνιο και μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ, προτάσσει την ελευθερία να έχουμε διαύγεια απέναντι σε αυτό που σκεφτόμαστε και κάνουμε. Σύμφωνα με το πρόταγμα αυτό, μια δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία μπορεί να υπάρξει μόνο αν κάθε άτομο που την αποτελεί δρα και λειτουργεί αυτόνομα, άρα ελεύθερα, αλλιώς οι θεσμοί εκφυλίζονται και αυτό-αναιρούνται. Η αυτονομία είναι έννοια συνυφασμένη με την άμεση δημοκρατία γιατί μόνο άτομα αυτόνομα είναι σε θέση να απεξαρτηθούν από τους «ειδικούς» της πολιτικής και να υποστηρίξουν τη θέση τους με βάση ένα όραμα για τη ζωή και την κοινωνία που επιθυμούν, συμμετέχοντας στα κοινά πέραν της μιας μέρας ψηφοφορίας στα τέσσερα χρόνια.

Σύμφωνα με αυτόν τον συλλογισμό, η δημοκρατία δεν περιορίζεται σε ένα σύνολο θεσμών αλλά αποτελεί μια μορφή κοινωνίας: ένα πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό καθεστώς σε μια ατέρμονη διαδικασία αμφισβήτησης και λήψης αποφάσεων. Μια αυτόνομη δημοκρατική κοινωνία λοιπόν οφείλει να κατασκευάσει μια δημοκρατική κουλτούρα και μια δημοκρατική ταυτότητα. Σε μια τέτοια κοινωνία δε λείπει φυσικά η αβεβαιότητα. Ωστόσο, αυτή η μορφή της αβεβαιότητας είναι περισσότερο αποδεκτή από την κυριαρχία των ολιγαρχιών, διότι είναι βασισμένη σε συλλογικούς όρους και αποφάσεις και, ως εκ τούτου, οι συνέπειες της είναι ευκολότερο να αντιμετωπιστούν. Η σημασία της συμμετοχικής και άμεσης δημοκρατίας σήμερα είναι τεράστια καθώς, σε απόλυτη αντίθεση με την «από πάνω» επιβολή διαρθρωτικών αλλαγών από την τρόικα, μια εκτενής και ουσιαστική δημόσια διαβούλευση θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά στη νομιμοποίηση επιλεγμένων μεταρρυθμίσεων.

(Απόσπασμα από το άρθρο:Από τον οικονομισμό στην αυτονομία: μια αξιακή ανάγνωση της Ελλάδας του μνημονίου   του Πάνου Πετρίδη)

http://eagainst.com/articles/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B9/

ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΥΣΗ ΝΕΩΝ ΜΟΡΦΩΝ

Eντροπία/Entropie

ακρυλικά 51χ71cm

Χάος ;

Όχι βέβαια! Το πεδίο της νέας ενότητας βγήκε έξω από την πόλη αυτή τη φορά। Πήγε σε θάλασσες και βουνά, και στη πόλη έκανε ένα ζουμ στους τοίχους της κοντινό ,για να παρατηρήσει τη χαοτική κατάσταση. Απροσδιόριστη καλύτερα, για τους πιο ανήσυχους . Οι εικόνες ,που εξακολουθούν να γεννιούνται από το «συγκλονιστικό τυχαίο», έγιναν μάλλον πιο ρευστές, σαν το ευμετάβλητο και απροσδιόριστο περιβάλλον που ζούμε στην Αθήνα και στη χώρα αυτή.

Γι αυτο και τα δέντρα μου στοβιλίζονται σε μια δύνη,με τις ρίζες τους να ερχονται στο προσκήνιο. Και να επανέρχεται η αναγκη να το πάρουμε πάλι από την αρχή.
Ο παφλασμός μιας χαοτικής θάλασσας μπαίνει σε μια ήρεμη ωρα με την εμφάνιση του ήλιου.
Αν δε μπορείς να δεις μέσα σε μια σκοτεινή σπηλιά τις προυπάρχουσες προοπτικές για έξοδο,υπάρχει πάντα μία διέξοδος προς τη θάλασσα।Τη θάλασσα,των ανοιχτών οριζόντων και τη μήτρα των πρώτων πολιτισμών।

Αυτό που έρχεται από τη θάλασσα

Was aus dem Meer kommt

ακρυλικά,120 x 100 cm,

Η φυσική τάση είναι η εντροπία και η ανατροπή της τάξης..Διαρκώς αναδύονται νέες μορφές κατανόησης που βοηθανε την ύπαρξη να κινηθεί στο χαοτικό στο σύμπαν .Οι σχεδιασμοί είναι λυτρωτικοί και επιτρέπονται ,αρκει να μην ειναι ολοκληρωτικοί και αλλαζονικοί . Αρκεί να έχουν επίγνωση όσοι θέλουν να σχεδιάζουν.Το χάος είναι φιλικό αν είσαι ανοιχτός κι αν συμμετέχεις στο να πλησιάσεις την τάξη,αναπύσσοντας την ικανότητα να ανακαλύπτεις νέες μορφές που γεννιούνται πάντα μέσα σ αυτό.Και το νου μας σε ότι το κρύβει ,σε ότι το ξορκίζει και το "τακτοποιεί".
Από τη μανία της ετεροκαθορισμένης και επιβαλόμενης τάξης,της νέας τάξης αρκετες φορές , υπέφεραν και υποφέρουν πολλοί ανθρωποι।Δεν πρόκειται γι αυτό।Η ελευθερία και η αυτοδιάθεση είνα ασκήσεις καθημερινές। Δούλεψαν πολλοί άνθρωποι πάνω σ` αυτό ,μαζί μ αυτούς και ο Klee που αγαπώ πολύ και δεν θα ηθελα να το κρύψω ποτέ।

Ένα δημοσίευμα της Liberation με την ελληνικη λέξη 'ΧΑΟS" ,ηταν η αφορμή να παρεκκλίνει λίγο η μέχρι τωρα διάθεσή μου να βάλω στη δική μου τάξη ,τον κόσμο ,την πόλη με μια γεωμετρική συχνά οργάνωση του χώρου.Τώρα είχα την ανάγκη να φρενάρω πιο νωρίς τη διάθεση αυτή .Να μείνει ανοιχτή η εικόνα ,το τοπίο ανοιχτό σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο.
Γιατί αναδύονται κάθε μέρα νέες μορφές που πρωτοεμφανίζονται με αυθόρμητους σχεδιασμούς ή με συνευρέσεις κι υστερα εξελίσσονται μέσα στο δικό τους χρόνο. Στα εργα τα δικά μου προσπαθώ να αποτυπώνονται αυτά ,με σχεδιαστικές φόρμες που ακολουθούν το τυχαίο και το χάος .Κανένα σφάλμα-ΝO ERROR !
Σε όλα τα δίπολα ,το ζήτημα της ενότητας διαπραγματεύεται ,όχι μόνο με ένα απλό διπλασιασμό του χώρου ,αλλά με την ανάδυση μιας βαθύτερης συνύπαρξης, με τη δημιουργία του τρία, του “ιερού τρία” ,όπως έλεγαν οι Πυθαγόρειοι .Η συνύπαρξη;Ίσως αυτή να είναι η πρώτη απάντηση στους καιρούς μας.

"Αν θες να καταραστείς κάποιον ,ευχήσου του να ζήσει σε δύσκολους καιρούς" ,λέει μια κινέζικη παροιμία.
Έτσι κι αλλιώς θα αναδύονται νέες μορφές για να λυτρώνουν τους ανθρώπους από τη δυσκολία και να τους δίνουν το χώρο και την ανάσα για να ξεδιπλώνουν τα σχέδια και τα όνειρά τους για τη ζωή και για να μπορούν φυσικά να σκαρφίζονται τα μύρια όσα ,όπως λέει ο Ο.Ελύτης στο “φωτόδεντρο”.

Φεβρουάριος 2012

`

Ένας κήπος μεταξύ τάξης και αταξίας / Ein Garten zwischen Ordnung und Unordnung ακρυλικά, 70X70

Παράθυρο στο χάος

Παράθυρο στο χάος

Fenster zum Chaos ,ακρυλικά, 70X70 cm

«Διανύουμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας στην επιφάνεια αιχμάλωτοι επίσης των φροντίδων, των ασήμαντων ασχολιών, της διασκέδασης. Γνωρίζουμε όμως, ή πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ζούμε στο χείλος μιας διπλής Αβύσσου ή Χάους ή απύθμενου Βαράθρου. Η Άβυσσος που είμαστε, που είμαστε εμείς οι ίδιοι, εντός του ίδιου του εαυτού μας και για τον εαυτό μας. Η Άβυσσος πίσω από τα εύθραστα φαινόμενα, το αποσαρθρωμένο κάλυμμα του οργανωμένου κόσμου και ακόμα και του κόσμου που υποτίθεται πως ερμηνεύει η επιστήμη.

[...] Ο συγγραφέας σε έναν ορισμένο τύπο κοινωνίας, στον τύπο ακριβώς όπου η δημοκρατία αρχίζει να βλαστάνει-καθώς και ένας καλλιτέχνης γενικώς ή (αλλά με διαφορετικό τρόπο) ένας στοχαστής ή ένας φιλόσοφος-, αρνείται την απόκρυψη της Αβύσσου. Όταν ξεκινά έναν διάλογο με τον κόσμο και με τους άλλους [...] δεν είναι για να μετριάσει, να κρύψει, να παρηγορήσει ή να διδάξει, αλλά για να αποκαλύψει, για να σκίσει τα καλύμματα της θεσμισμένης και κατεστημένης ύπαρξής μας, για να φέρει στο φως το Χάος. Παραδόξως το κατορθώνει δίνοντας στο Χάος μια μορφή διαφορετική από αυτήν που, θεσμικά, το συγκαλύπτει, μια μορφή που πραγματοποιεί το θαυμαστό αυτό επίτευγμα να παρουσιάζει δίχως να αποκρύπτει.

Η καλλιτεχνική μορφή είναι, συγχρόνως, η μορφή του Χάους και η μορφή που αντικρίζει μπροστά της το Χάος. Είναι πέρασμα και άνοιγμα στην Άβυσσο. Αυτή ακριβώς η μορφοποίηση του Χάους αποτελεί την κάθαρσιν της τέχνης.»
Κορνήλιος Καστοριάδης, Παράθυρο στο Χάος, Ύψιλον, 2007

περισσοτερα εδω

"Το ιερό 3"

"Το ιερό 3"

Ενότητα με 30 ακουαρέλες ,25Χ35 εκ, συγκροτημένες ανα δύο,


Το 3 είναι ο πρωτος αληθινός αριθμός για τους Πυθαγόρειους
Είναι το παρελθόν ,το παρόν και το μέλλον μαζί, σε μια ενότητα

Είναι και ο αριθμός που γεννιέται από τον έρωτα
Το "ιερό τρία" δήλωνε την διαδικασία αύξησης των μεγεθών ,της γέννησης μεγεθών,της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού

Πολλές φορές αισθάνθηκα ότι μια ακουαρέλα 

κι άλλη μια ,

κάνουν όχι δύο ,αλλά κάτι παραπάνω.

 Έναν πολλαπλάσιο και διευρυμένο χώρο.

φωτογραφία

επεξεργασία εικόνας τοίχου

Παιχνίδι προσδιορισμού ΙΙ

/Ein Spiel um Bestimmung II

100x70 cm ακρυλικό